Auteur: Maggie Stiefvater
Pagina’s: 357
Genre: Young Adult, Fantasy, Romance
Publicatie: Scholastic Press, juli 2014
Rating:
Found.
Cole St. Clair has come to California for one reason: to get Isabel Culpeper back. She fled from his damaged, drained life, and damaged and drained it even more. He doesn’t just want her. He needs her.
Lost.
Isabel is trying to build herself a life in Los Angeles. It’s not really working. She can play the game as well as all the other fakes…but what’s the point? What is there to win?
Sinner.
Cole and Isabel share a past that never seemed to have a future. They have the power to save each other and the power to tear each other apart. The only thing for certain is that they cannot let go.(beschrijving Goodreads.com)
Yes! Dacht ik toen ik op Goodreads zag dat er een deel 4 van De wolven van Mercy Falls bestond! Alleen in het Engels weliswaar maar dat was voor mij geen reden om hem niet te lezen! In mijn vorige reviews van Huiver, Fluister en Voor Altijd heb ik mijn enthousiasme voor deze serie met jullie gedeeld. Was ik nu weer zo enthousiast? Nee.. niet echt.
Cole St. Clair wilt zijn rockster leventje weer oppakken en belangrijker nog: bij Isabel Culpeper zijn. Hij reist af naar Los Angeles waar Isabel een studie volgt tot dokter, werkt in een kledingzaak en waar ze met haar moeder in het appartement van haar tante en nichtje woont. Wat Isabel nooit had verwacht maar stiekem wel had gehoopt, is dat Cole haar zou komen opzoeken. Maar niet met het plan wat hij in gedachten heeft: een reality show maken rond zijn band NARKOTIKA.
Het boek begon fantastisch. Cole komt aan bij zijn grote nieuwe mansion in L.A. en vind Isabel in de kledingzaak waar ze werkt. De tortelduifjes hebben elkaar weer gevonden en kunnen nu eindelijk weer wat ‘wolfy stuff’ gaan doen. Ik hoopte op actie, spanning en Cole die L.A. bijna verwoest als wolf, maar geen van dat alles kwam aan bod. Het kabbelde allemaal een beetje verder en beide karakters begonnen mij op een gegeven moment erg op de zenuwen te werken. Isabels koppigheid ging haar gevoelens voor Cole in de weg zitten waardoor het een ‘ik hou van Cole, ik hou niet van Cole’ spelletje werd. Daarnaast werd ze jaloers op alle meisjes waarmee hij in aanraking kwam dankzij de reality show (waar naar mijn mening niet erg veel aandacht aan werd besteed). Ook bij het hele wolf-zijn werd niet erg stilgestaan, met uitzondering van het einde, dat was redelijk onverwacht. Maar dat was het dan ook.
Dit boek een deel 4 van de De wolven van Mercy Falls noemen vind ik niet gepast. Het is meer een deel 3,5 of een deel 1 in de Desperate Rockstars of Los Angeles serie. Het was naar mijn mening gewoon een contemporary love story. Een spin-off waar niet zoveel in gebeurt. De schrijfstijl was wat we kunnen verwachten van Maggie, prachtig. Het verhaal was daarentegen niet fantastisch. Het hele boek is geen aanvulling op de serie whatsoever en heeft mijn enthousiasme over de karakters Cole en Isabel flink verminderd. Lagen mijn verwachtingen van dit boek te hoog? Waarschijnlijk. Maar dit deel had voor mij niet geschreven hoeven worden.
Liefs,
Leave a Reply