Auteur: Maggie Stiefvater
Pagina’s: 336
Genre: Young Adult, Fantasy, Romance
Publicatie: Moon, oktober 2009
Rating:
En toen opende ik mijn ogen en waren alleen Grace en ik er nog – helemaal niets behalve Grace en ik – en drukte ze haar lippen op elkaar alsof ze mijn kus binnen in zich wilde houden, terwijl ik dit moment vasthield dat zo kwetsbaar was als een vogel in mijn handen.
Al jaren doet Grace niets liever dan de wolven in het bos achter haar huis observeren. Er is één wolf met goudkleurige ogen – haar wolf – die haar hart sneller doet kloppen. Maar elk jaar verdwijnt hij bij het aanbreken van de zomer, om pas bij de eerste vorst weer tevoorschijn te komen.
Die zomer ontmoet Grace Sam, een jongen met goudkleurige ogen die haar direct de adem beneemt. Hij is haar wolf, ze weet het, ze voelt het. Als de winter nadert moet Sam vechten omdat hij de wolf in hem voelt groeien, maar de liefde van Grace niet wil verliezen…
(beschrijving Goodreads)
Huiver gaat over Grace die, toen ze klein was, van haar schommel in de achtertuin is getrokken door een aantal wolven. Ze heeft de ‘aanval’ overleefd en sindsdien is ze gefascineerd door de dieren die in het bos achter haar huis leven. Door één wolf in het bijzonder: de wolf met de gele ogen, genaamd Sam. In de winter komt hij haar soms opzoeken maar in de zomer is hij nergens te bekennen. Hij is in de winter een wolf en in de zomer een mens. De kou in de wintermaanden trekt hem terug in zijn wolfvorm en in de zomermaanden werkt hij in een boekenwinkel als een gewone jongen. Als Sam en Grace elkaar dan eindelijk ontmoeten is het duidelijk, ze hebben gevoelens voor elkaar en ze kunnen maar moeilijk afstand nemen. Maar als de koude maanden dan eindelijk weer aanbreken wil Sam vechten om zijn menselijke lichaam te behouden en bij Grace te blijven. Maar is dit wel mogelijk? Of neemt Sam hiermee te veel risico en zal hij zichzelf en Grace voor altijd verliezen?
Van te voren was ik erg bang dat de karakters in het boek heel irritant zouden zijn, de love story een cliché zou blijken en het verhaal me niet zou boeien, maar gelukkig is geen van dit alles waar of uitgekomen. Mijn verwachtingen van het verhaal en de schrijfstijl van Maggie lagen hoog maar Huiver heeft ze allemaal waargemaakt.
De eerste paar pagina’s word je voorgesteld aan de personen en gebeurt er nog niet heel veel spannends, maar je leert de karakters in het boek goed kennen waardoor het net lijkt alsof je ze persoonlijk kent. De relatie die later opbloeit tussen Sam en Grace is naar mijn mening perfect. Niet zoals dat kleffe gedoe in de meeste verhalen maar écht. Je kan het zelf bijna voelen als je scènes over hen leest. De spanning op het einde is bijna niet te houden en door de fijne, fast paced schrijfstijl van Maggie Stiefvater ben je zo door het boek heen. De cliffhanger op het einde zorgt ervoor dat je deel twee zo snel mogelijk in je bezit wilt hebben.
De mensen die mij dit boek hebben aangeraden hadden allemaal gelijk. Het is een fantastisch boek die niet alleen voor de jongere lezers onder ons geschikt is maar ook voor de iets oudere!
Liefs,
Leave a Reply