Booknuts

Auteur: Elise Kova
Pagina’s: 378
Genre: Young Adult, Fantasy
Publicatie: Silver Wing Press, april 2016
Rating:

Librarian turned sorcerer. Sorcerer turned hero. Hero turned puppet.

The Solaris Empire found victory in the North and, at the cost of her heart and her innocence, Vhalla Yarl has earned her freedom. But the true fight is only beginning as the secret forces that have been lurking in the shadows, tugging at the strings of Vhalla’s fate, finally come to light. Nowhere is safe, and Vhalla must tread carefully or else she’ll fall into the waiting arms of her greatest foe. Or former lover.(Beschrijving Goodreads.com)

Ik was helemaal happy toen ik hoorde dat ik een ARC (advanced reader copy) kreeg. Ik heb daardoor niet lang hoeven wachten met het lezen van Water’s Wrath nadat ik klaar was met Earth’s End. Iedere keer weet ze me zo te pakken dat ik het volgende deel nodig heb, en let me tell you, she did it again.

Na het dezastreuze einde van het vorige deel was ik heel benieuwd naar wat Elise zou doen met het volgende deel. Vhalla is alleen en het enige wat ze nog heeft is haar vrijheid. Totdat er geen andere mogelijkheid is dan terug te keren naar het zuiden en naar haar prins.

Wat ik tof vind aan Water’s Wrath is dat Vhalla haarzelf weer probeert te vinden. Eerst was ze een bibliotheek meisje, toen een gevangenen, een soldaat en een wind monster. Maar ze heeft nooit de tijd gehad om echt zichzelf te zijn, zelfs toen ze in de bibliotheek werkte. Dit deel van haar verhaal vergt meer van haar dan de andere delen hebben gedaan. Ze moet haar demonen te lijf gaan en maar hopen dat ze er levend en intact uit komt. Ook hier zien we de usual suspects. Jax geeft ons een hartverzakking, Elicia is even vervelend, maar toch ook weer super lief, Fritz is de grootste schat van de wereld, Larel heeft haar eigen rol hier (en wat voor een), Aldrik is zichzelf, maar Baldair though… er zijn geen woorden voor.

Er zijn een paar momenten in Water’s Wrath dat ik op het puntje van mijn stoel zat, en na de scene zorgde Elise ervoor dat ik van een fictieve clif afdook. Ik heb me meer dan eens afgevraagd: Waarom! Op het moment dat je denkt dat er een oplossing is, gaat alles pijn doen. Ik ben inmiddels wel gewend aan Elise’s manier van me hoop geven en het dan op de grond gooien en er nog eens op trappen, maar dit had ik niet zien aankomen. Elise maakt stappen die niet cliché zijn, maar waar van je later toch denkt: huh, ja dit had niet anders kunnen gaan. Maar toch Elise! Moest dat nou? Het doet nu nog pijn en het is al weer even geleden dat ik het boek las. Ik ben blij dat ik er nu over mag praten aangezien Water’s Wrath 26 april uitkomt.

Ik denk dat dit deel mijn favoriet tot nu toe is. Ik hield van Air Awakens en ook Fire Falling en Earth’s End, maar dit deel legt zo veel uit en vele andere dingen vallen op hun plaats. Het zet de toon voor het vijfde en laatste deel: Crystal Crowned.

Voor dit deel heb ik niet Elise’s gedachten over de cover voor jullie, maar ik heb mijn eigen gedachten opgeschreven voordat ik het boek begon.
Je ziet Aldrik en Vhalla samen met reisgewaden aan. Hier kan je uit opmaken dat ze elkaar gaan ontmoeten en ergens samen naar op reis gaan. Op de achterkant kan je kristallen zien. In Air Awakens hebben ze het gehad over de War at the Crystal Caverns. Dus wellicht dat ze daar heen gaan. Met de informatie die je krijgt uit Earth’s End schijnt dat ook best te kunnen kloppen. Op de cover deel 1 t/m 3 keek ze steeds meer recht in de camera. Hier kijkt ze wel in de camera, maar haar lichaam is weer ervan afgewend. Dat kan duidden op dat ze terug gaat naar haar roots, maar zichzelf accepteerd. Het laatste dat mij opviel was het wapen dat Vhalla bij zich heeft. Het ziet eruit als iets dat ze in het vorige deel heeft gevonden. Dit wijst allemaal op een geweldig verhaal.

Ik raad deze serie dan ook nog steeds aan. Ik heb niet vaak dat ik ieder deel stuk voor stuk tof vond, maar Elise is het toch gelukt om me helemaal in te palmen. Nog even wachten op Crystal Crowned, maar it’s worth it.

Wat denken jullie? Klinkt het zo tof als ik weet dat het is?

Liefs,