Auteur: Jessica Khoury
Pagina’s: 340
Genre: Young Adult, Science Fiction
Publicatie: Clavis, april 2014
Rating:
Wat als wetenschap te ver gaat?
Op een afgelegen eiland in de Stille Oceaan hebben wetenschappers het leven gegeven aan embryo’s. Deze wezens – de Vitro’s – beschikken over capaciteiten waar de meeste mensen alleen maar van kunnen dromen. Maar ze hebben ook een groot gebrek. Sophie Crue is vastbesloten om Skin Island te bezoeken en haar moeder te vinden, een wetenschapper die Sophie jaren geleden heeft achtergelaten. Sophie schakelt charterpiloot Jim Julien in om haar naar het eiland te brengen. Maar eenmaal daar aangekomen, ontdekken Sophie en Jim meer dan ze wilden weten … onder meer de charmante, briljante Vitro Nicholas en de onschuldige Vitro Lux, die als twee druppels water op Sophie lijkt.
Een tropisch avontuur met een huiveringwekkende boodschap. (Beschrijving Goodreads)
Ik zal er maar meteen voor uit komen: ik vind Vitro niet een heel makkelijk boek om te reviewen. Waarom? Omdat ik het boek wel leuk vond, maar er ook wat problemen mee had.
Halverwege dit boek wist ik het zeker: dit zou niet meer dan een drie-sterren recensie gaan worden. Na een geheimzinnige email van haar moeder vertrekt Sophie plotsklaps naar het eiland waar haar moeder werkt – en waar Sophie nog nooit naar toe heeft mogen komen. Ik vond het vreemd dat haar vader amper aan bod kwam, dat Sophie hem nooit belde en dat hij zelf ook geen contact met haar onderhield. Dat het nooit echt duidelijk wordt hoe het kan dat ze nu ineens wel naar dat eiland kan. Sophie is immers nog minderjarig en haar vader heeft het haar altijd verboden.
Daarbij vond ik Sophie gedurende de eerste helft van het boek een beetje vervelend. Ze denkt helemaal niet na, maar stort zich in plaats daarvan zomaar in een gevaarlijk avontuur. Ze trekt haar jeugdvriend Jim mee die ze vervolgens zomaar aan de kant zet – op een nogal botte manier – als hij haar mee terug wilt nemen. Terwijl hij vreselijke dingen heeft moeten doorstaan voor haar. Maar nee hoor, Sophie blijft liever bij de vreemde jongen die ze nog maar net kent en een moeder die niet echt leuk is.
Tot aan die momenten vond ik het verhaal zelf wel interessant, maar dat kwam voornamelijk door Jim’s perspectief en de dingen die rondom Sophie gebeuren. Ik was ontzettend nieuwsgierig naar de ware aard van Skin Island en het geheim dat daar bewaard werd. Wel had ik in het middenstuk meerdere malen dat ik keek naar de hoeveelheid pagina’s die ik nog moest, en me afvroeg wat Khoury nog met al die pagina’s ging doen. Ik had namelijk op meerdere momenten al het gevoel dat het verhaal bijna klaar was, om er volgens achter te komen dat er nog een nieuwe aflevering achtergeplakt zat.
Toch zorgden die nieuwe afleveringen wel steeds voor een nieuwe wending in het verhaal die ik vaak niet aan zag komen. Nadat ik over de helft was, werden er steeds meer onthullingen gedaan en begon Khoury aan een reeks plottwisten die ervoor zorgden dat ik het verhaal niet meer weg kon leggen. Ook Sophie werd wat minder vervelend. Voor mij had Vitro dus even een langzame start en kwam het boek na de eerste helft pas echt tot leven. Het is ook die tweede helft die mij met verbazing heeft achtergelaten en die maakt dat ik een positieve indruk heb van dit verhaal.
Let op: je hoeft Onsterfelijk (Corpus #1) niet eerst te lezen voordat je aan dit boek begint 😉.
Liefs,
[bol_product_links block_id=”bol_563c688c8ea35_selected-products” products=”9200000022704470″ name=”Vitro” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Leave a Reply