Auteur: John Green, Maureen Johnson & Lauren Myracle
Pagina’s: 352
Genre: Young Adult Contemporary
Publicatie: Uitgeverij De Fontein, November 2015
Rating:
Het is kerstavond, een sneeuwstorm teistert het land. Jubilees vriendje heeft het uitgemaakt en tot overmaat van ramp loopt de trein waarin ze zit vast in de sneeuw. Maar een gestrande trein vol jongeren in de buurt van een pannenkoekhuis biedt nieuwe kansen. Tobin hoort dat er een trein vol cheerleaders is gestrand. Hij trommelt zijn drie vrienden op voor een avondje stappen, maar de ware liefde bevindt zich dichterbij dan hij denkt. Addie is een hoopje ellende en het is haar eigen schuld. Ze is vreemdgegaan en nu heeft haar vriend Jeb het uitgemaakt. Addies poging om het goed te maken, lijkt op nieuws uit te lopen. Wat ze niet weet is dat Jeb vastzit in dezelfde trein als Jubilee… (Beschrijving Achterflap)
Ik keek erg naar dit boek uit, en gelukkig kreeg ik dit boek van mijn Secret Santa tijdens de Boeken Advent Kalander. Ik was dolgelukkig, maar ik besloot hem nog niet te lezen. Ik wilde er namelijk pas aan beginnen als het daadwerkelijk had gesneeuwd. Helaas gebeurde dit niet en hebben we geen witte Kerst gehad, dus besloot ik hem in het nieuwe jaar te lezen. Hoewel ik dit boek niet las tijdens Kerst, heeft het boek me toch vermaakt.
Voordat ik begon met lezen had ik super hoge verwachtingen van het boek (want ja: John Green). Deze hoge verwachtingen zijn niet helemaal uitgekomen. Ik vond het boek zeker leuk en het heeft me zeker vermaakt, maar toch stelde het boek in het algemeen me het wel een beetje teleur. Vooral bij het verhaal van John Green had ik verwacht dat ik in tranen uit zou barsten (door de combinatie van hem en Kerst), maar dit gebeurde dus niet. Bij het lezen van dit boek moet je dus ook zeker niet verwachten dat je met zware onderwerpen te maken krijgt of dat de hoofdpersonages iets heel speciaals gaan doen. Nee, het is een leuk en luchtig boek om te lezen.
Wat ik wel erg fijn vind aan deze bundel is dat de verhalen nog aardig lang waren. Meestal wanneer ik een verhalenbundel lees, lukt het de schrijver niet om de personages diepgang te geven. Dat was bij Let it snow totaal niet het geval. De verhalen zijn ongeveer 120 pagina’s lang, waardoor de karakters van de (hoofd)personen van de verhalen toch goed wel goed naar boven kwamen. Aan het einde van het boek komen de personages weer samen, en blijken ze elkaar ergens van te kennen. Dit deed me een beetje denken aan de Anna & the French Kiss-reeks en vond ik erg leuk gedaan!
De schrijfstijl van alle drie de schrijvers is ook erg prettig. Het boek leest heel erg vlot weg, en voordat je het weet heb je het boek uit. Doordat het boek luchtig is geschreven, vliegen de pagina’s je om je oren. Persoonlijk vond ik het eerste verhaal het leukste, die van Maureen Johnson. Dat is het verhaal van Jubilee die vast komt te zitten in de trein. Dat verhaal was grappig en zielig, en het voelde erg warm aan. Ik vond dat Jubilee goed met de situaties omging en ik kon me heel erg goed in haar verplaatsen! De overige verhalen waren ook zeker niet slecht maar als ik ze alle drie een aparte rating moest geven zou ik het verhaal van Maureen Johnson 4,5 eikels geven, die van John Green 4 en die van Lauren Myracle 3,5. Samen kom je dan uit op 4 eikels voor het gehele boek.
Let it snow is dus een heerlijk boek om rond de kerstdagen te lezen, onder een dikke deken met een lekkere mok warme chocolademelk!
Leave a Reply