Auteur: M.R. Carey
Pagina’s: 448
Genre: Roman, Thriller, Science-Fiction
Publicatie: A.W. Bruna Uitgevers, maart 2015
Rating:
Niet elk geschenk is een zegen…
Elke ochtend wacht Melanie in haar cel tot ze opgehaald wordt voor school. Als ze komen, houdt Sergeant zijn pistool op haar gericht terwijl twee van zijn mensen haar in de rolstoel vastbinden. Ze vinden haar niet aardig, denkt ze. Ze grapt dat ze niet zal bijten. Maar niemand lacht.
Melanie is een heel bijzonder meisje. (beschrijving Goodreads)
Wat heeft dit boek me verrast zeg! De achterflap is vrij nietszeggend. Het maakt weliswaar nieuwsgierig maar vertelde me weinig over de inhoud. En nu ik het boek gelezen heb, vind ik dat eigenlijk een hele goede zet van de uitgever. Ik ging nu namelijk nieuwsgierig maar vrij blanco het boek in waardoor ik me meteen helemaal mee liet voeren met het verhaal. En het begint dan ook meteen ijzersterk.
Op de eerste bladzijde lijkt er niks aan de hand te zijn en beschrijft Carey een gewoon tafereel. Langzaam druppelt er echter informatie binnen. Druppel voor druppel. Ik kreeg een steeds onbehaaglijker gevoel. Iets klopte er niet. Er klopt iets niet, maar wat niet? De scène leek net een camera die langzaam uitzoomt en zo steeds meer details laat zien met als resultaat dat het eindbeeld totaal niet lijkt op het beeld wat je in het begin voor ogen had.
M.R. Carey heeft een fascinerende wereld opgezet. Onze hoofdpersonen staan niet aan het begin van de situatie, maar zitten er al midden in. Het voordeel hiervan is dat er al veel meer kennis beschikbaar is en het verhaal dus meteen goed in elkaar zit. Je leest vanuit verschillende perspectieven. Ieder perspectief had echt een eigen persoonlijkheid. Een geheel eigen manier van denken en praten. Het wisselen zorgde hierdoor totaal niet voor problemen. Ik kwam steeds makkelijk weer in het verhaal. De hoofdpersonen zorgen voor een aparte groepsdynamiek die daardoor juist ontzettend interessant is om te volgen. Het verhaal blijft van begin tot eind intrigeren.
Ik besef dat ik misschien een beetje vaag klink, maar ik probeer expres zo min mogelijk over het verhaal prijs te geven omdat je het zelf moet ervaren. Ik had totaal geen idee waar het verhaal naartoe zou gaan en de plotwendingen wisten me daarom telkens weer te verrassen. Ook het einde vond ik erg sterk.
Het meisje met alle gaven laat je niet alleen genieten van het spannende plot en mooie beschrijvingen, maar ook nadenken over ethische kwesties. Want wat maakt een mens tot een mens? En hoe ver mag je gaan om de wereld te redden? Al met al vond ik het een ontzettend krachtig, meeslepend en beklemmend boek dat me nog lang bij zal blijven!
Oh, en nog een leuk feitje: Melanie is gek op Griekse mythen. Bonuspunten!
Hebben jullie Het meisje met alle gaven al gelezen?
Liefs,
Leave a Reply