Booknuts

Auteur: Aimee Carter
Pagina’s: 317
Genre: Young Adult, Fantasy, Mythologie, Romance
Publicatie: Harlequin, Augustus 2014
Rating:

Kate is eindelijk koningin van de onderwereld, naast Henry, op wie ze nog steeds stapelverliefd is. Maar lang duurt haar geluk niet. Na het verraad van Ava wordt ze door de jaloerse godin Calliope ontvoerd en negen maanden gevangen gehouden. Calliope heeft het op haar ongeboren kind voorzien – en Kate staat machteloos… Dan bemoeit Kronos zelf zich ermee en plaatst haar voor een verschrikkelijk dilemma. Als Kate zijn geliefde wordt, mag ze haar zoontje houden, maar zal hij evengoed de hele raad, inclusief Henry, ombrengen. Weigert ze, dan zal Kronos álles vernietigen: mensen én goden. Met het lot van de hele wereld in haar hand moet Kate een manier zien te vinden om Kronos te weerstaan. Zelfs als ze daarvoor de hoogste prijs zal moeten betalen… (Beschrijving bol.com)

Waarschuwing: bevat spoilers

Na de cliffhanger aan het einde van boek twee moest ik meteen verder met boek drie, die helaas niet verder gaat waar boek twee is geëindigd. Aan het einde van boek twee kwam Kate erachter dat ze zwanger is van Henry. Boek drie begint negen maanden later, wanneer Kate op het punt staat om te bevallen van haar zoon op de plek waar ze al die tijd gevangen werd gehouden door Calliope en Kronos. Calliope is namelijk van plan om Kate hetgeen af te nemen waar ze meest van houdt; Niet Henry, maar hun zoon.

Dan is er ook nog Kronos, met wie Calliope samenwerkt. Kronos heeft echter geen verlangen om het leven van Kate zuur te maken. Zijn wens is nog bizarder: Hij wil dat Kate haar koningin wordt. Bij dat verzoek begon de innerlijke fangirl in mij hevig te protesteren: Nee! Kate hoort bij Henry! Als ze dit verzoek inwilligt, dan zal Kronos haar haar zoon laten houden, en de hele raad vernietigen. Als ze weigert, zal hij álles vernietigen. Hiermee legt hij het lot in Kate’s handen, waardoor zij nu voor een onmogelijk dilemma staat, want eigenlijk wil ze het allebei niet.

Kate is – vergeleken met deel 1 en 2 – zeker een stuk volwassener geworden. Ze staat voor een onmogelijke keuze en probeert ten midden van de chaos toch haar gezin in veiligheid te houden. Maar de reden waarom dit drama allemaal begonnen is, de liefde tussen Kate en Henry, miste ik in een groot deel van het boek. Henry was naar mijn idee nog afstandelijker dan dat hij in de voorgaande delen was, wat op zich enigszins begrijpelijk is als je de toekomst somber in ziet, maar toch ergerde ik me er aan. Carter schetst een duidelijk beeld van hoe de Goden maar tot op zekere hoogte machtig zijn en zelf ook hun limieten hebben. Toch vind ik dat ze snel de handdoek in de ring gooiden. Hallo, jullie zijn niet voor niets Goden!

Uiteindelijk komt de grote strijd er dan toch. Die lijkt verloren te zijn, maar uiteindelijk krijgen ze toch hulp en weten Kronos en Calliope te verslaan. Eind goed, al goed. Toch? Niet helemaal. De overwinning komt namelijk niet zonder de nodige verliezen die de Goden lijden, maar dat maakt het verhaal wel realistisch.

Al met al vond ik het geen slechte finale. Er waren hier en daar wel een paar punten waar ik mijn vraagtekens bij had, met name de beslissingen van bepaalde karakters. Al moet ik wel zeggen dat ik dat de hele trilogie door eigenlijk wel heb gehad. Het is wel een van de redenen waardoor het verhaal tot aan het einde toe zo spannend blijft, en waardoor ik niet kon stoppen met lezen! Ondanks dat ik niet alle elementen in het verhaal even sterk vond, zou ik deze trilogie wel aanraden aan anderen. Carter geeft namelijk een vrij nieuw perspectief op de mythologie, en maakt er ook nog een leuk verhaal van.

Liefs,

Met dank aan uitgeverij Harlequin voor het sturen van het recensie-exemplaar.