Auteur: Lydia Schwarz
Pagina’s: 416
Genre: Young Adult, Science Fiction, Dystopisch
Publicatie: Callenbach, oktober 2015
Rating:
Anna woont in de perfecte wereld. Vrijheid, gerechtigheid, tolerantie en vrede zijn in het Europa van de 22e eeuw werkelijkheid geworden. Door een uitgebreid systeem leeft iedereen het volmaakte leven, zonder ziekte en werkloosheid. Alle landen werken samen en oorlogen zijn verleden tijd. Voor iedereen wordt gezorgd, ieders identiteit is bekend en ieders schreden worden gevolgd. Maar Anna is niet hetzelfde als de mensen om haar heen. Niemand weet dat zij met gevaar voor eigen leven thuis een groot geheim bewaart. (Beschrijving Goodreads.com)
Ik heb een tijdlang getwijfeld over dit boek. Wil ik het lezen? Wil ik het niet lezen? Dat dit boek over het Christendom gaat, sprak me evenveel aan als dat het me deed twijfelen. Uiteindelijk werd ik toch overgehaald door de recensie van Emmy en het enthousiasme van Katja.
Schwarz heeft in De Kruisdraagster een ontzettend interessante wereld geschapen. De maatschappij is ingericht met behulp van vier pijlers: vrijheid, gelijkheid, verdraagzaamheid en vrede. Op je zestiende verjaardag kiest iedereen één van de twee uitgezette levenspaden: de apollinische levensweg of de dionysische levensweg. Hoofdpersoon Anna heeft gekozen voor de apollinische levensweg en studeert aan het humanium om (ooit) de verlichting te bereiken.
Hoewel je als lezer voldoende uitleg krijgt over de wereld waarin Anna leeft en deze wereld goed opgebouwd overkomt, miste ik toch iets. Ik vind het moeilijk om uit te leggen wat het precies is, maar ik bleef het gevoel hebben alsof ik naar iets aan het grijpen was en het net niet te pakken kreeg. Misschien dat dit voornamelijk kwam doordat ik een connectie met Anna miste. Ik kon me maar moeilijk in haar inleven: ik snapte haar niet zo goed. Zo kwam ze meer dan eens behoorlijk dommig en naïef op me over, ondanks dat ze wel meer dan eens haar vraagtekens bij een bewering of gebeurtenis zet. Ook op het gebied van jongens vond ik Anna niet echt de slimme, zelfstandige vrouw lijken die ze probeerde te zijn.
Het begin ging dus moeizaam. Ik vond de wereld interessant, maar het verhaal was het tegelijkertijd ook weer net niet voor me. Na een tijdje, toen Anna meer kennis had weten te vergaren, bleek de langzame start gelukkig geen voorbode te zijn geweest voor de rest van het verhaal. Toen de basis eenmaal gelegd was, ging het balletje namelijk rollen. Ik vond het nog steeds niet gemakkelijk om me in Anna te verplaatsen, maar de gebeurtenissen om haar heen grepen me wel. Ik vond het een hele gekke ervaring: je niet verbonden voelen met de hoofdpersoon, maar wel met het verhaal zelf. Vanaf het moment dat het balletje zich in beweging zette, las ik het verhaal namelijk in één ruk uit.
En het Christendom? Ja, het komt er veelvuldig in voor. Je moet het dan ook niet vervelend vinden dat er bijbelpassages de revue passeren en er bijvoorbeeld christelijke diensten voorbij komen. Tegelijkertijd had ik echter het gevoel dat het onderwerp Christendom slechts “een toevalligheid” was, om het zo maar even te verwoorden. Het had ook zo maar een andere (religieuze) minderheid kunnen zijn.
Het verhaal is in die zin heel universeel: De Kruisdraagster gaat over onderdrukking, over hoop en over vechten voor hetgeen waar je in gelooft. Die boodschap kun je overal op betrekken en juist dat maakt het verhaal zo bijzonder. Schwarz heeft me hiermee overtuigd en ik ben dan ook erg benieuwd naar een vervolg.
Liefs,
[bol_product_links block_id=”bol_5693f4551aab6_selected-products” products=”9200000046118871″ name=”De Kruisdraagster” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Leave a Reply