Booknuts

Auteur: Julie Kagawa
Pagina’s: 368
Genre: Young Adult, Fantasy
Publicatie: HarperCollins Young Adult, maart 2016
Rating:

De IJzerprins heeft ons allemaal verraden… Hij heeft me vermoord. Maar toen werd ik wakker… Mijn naam is Ethan Chase, en ik was er bijna geweest nadat mijn neef Keirran zijn zwaard in mijn buik stak. Wonderbaarlijk genoeg heb ik het overleefd, maar blijkbaar heb ik heel wat gemist terwijl ik bewusteloos was. De onzichtbare sluier, die de mensenwereld van de wereld van de fae scheidt, is heel even weggetrokken. Hoewel de mensen maar een glimp van Nimmernimmer hebben opgevangen, brak de pleuris uit! En met alle emoties die dat opriep, kon de Vergeten Koningin haar krachten terugkrijgen. Shit happens… Nu leidt Keirran het leger van Vergeten fae in een opstand tegen de oude rijken van Zomer en Winter. Ik haat die magische rotwereld, maar hier kan ik mijn neef dus echt niet mee weg laten komen! Wat voor regels ik er ook voor moet overtreden, ik zál hem tegenhouden! Zelfs als dat betekent dat ik moet gaan samenwerken met mijn oude vijanden, de fae… (Beschrijving Bol.com)

Ik was zo verrast toen dit De IJzerstrijder bij me op de deurmat viel. Het is al een tijdje geleden dat het vorige deel, De Duistere Fae, verscheen in het Nederlands. Na het lezen van dat boek heb ik eigenlijk niet meer bijgehouden wanneer het vervolg zou verschijnen. Niet dat ik niet kon wachten op het vervolg! Integendeel: ik hou van deze serie.

Je kent het gezegde: aan alles komt een eind. Zo is dat ook met de Iron Fey- en de Call of the Forgotten-serie. We moeten helaas afscheid nemen van Nimmernimmer, omdat er geen nieuw boek meer over die wereld verschijnt. Geloof me, dat viel me erg zwaar. Ik heb ongelofelijk genoten van de serie, en ook van dit slotdeel. Alhoewel het een tijd terug is dat ik het vorige deel gelezen heb, was ik na 50 pagina’s helemaal bijgepraat. Ik wist weer in welke situatie Ethan zich bevond, en welk lot hem te wachten staat. Nu klinkt 50 pagina’s misschien wel veel, maar je vliegt als het ware door de bladzijdes heen. Julie Kagawa schrijft zo fijn! Ze weet alles goed en duidelijk uit te leggen, zonder dat het saai en langdradig wordt.

Je wordt gelijk het verhaal ingesleurd door Ethan, die denkt dat hij dood is. Daarna gaat het verhaal erg snel, en dat komt omdat Ethan van de ene naar de andere plek reist. Het lijk wel of die jongen niet kan stilstaan! Ik wist niet zo goed of ik dit wel of juist niet fijn vond. Aan de ene kant heeft dit het effect dat je zo door het boek heen bent, en aan de andere kant heeft dit het effect dat je zo door het boek heen bent. Ik wilde heel graag verder lezen, maar ik wilde ook niet denken aan het feit dat de serie met dit boek is afgelopen.

Het verhaal op zich is best voorspelbaar. Het leuke aan dit verhaal is niet dat je wilt weten waar ze gaan eindigen. Als lezer wil je namelijk weten hoe de weg naar het einde zich vormt. Je kan namelijk al wel aan voelen wat er gaat gebeuren, alleen weet je niet op welke manier.

Ik ben zelf een groot fan van de wereld van Nimmernimmer, en het was zo fijn om oude personages terug te zien komen. Denk hierbij aan Grimalkin, maar ook aan Megan, Ash en Puck. Julie Kagawa liet me van elk personage houden, maar nu is helaas het einde aangebroken, want ee verschijnt geen nieuw boek meer over deze wereld.

Ben jij al in deze serie begonnen?

Liefs,