Auteur: Jenny Downham
Pagina’s: 327
Genre: Young Adult, Contemporary.
Publicatie: Random House, april 2010
Rating:
Sixteen-year-old Tessa is going to die. And she’s made a list of ten things she wants to do in the time she has left.
But getting what you want isn’t easy. And getting what you want doesn’t always give you what you need. And sometimes the most unexpected things become important.
Uplifting, life-affirming, joyous – this extraordinary novel celebrates what it is like to be alive by confronting what it’s really like to die. (Beschrijving achterkant)
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen bij dit boek. Ik wil er zó veel over vertellen maar tegelijkertijd denk ik dat ik in een paar zinnen klaar kan zijn. Anyway, dit is een boek wat ik eigenlijk per toeval tegen ben gekomen. Ik heb het namelijk in 2010 al eens gelezen, toen mijn moeder het voor me had meegenomen uit de bibliotheek. Het is een boek wat me bij is gebleven, dus vijf jaar later besloot ik het te kopen en opnieuw te lezen.
Ik vind dit een heel bijzonder boek. Before I Die laat je – zoals de beschrijving al zegt – echt nadenken over het leven door je te confronteren met hoe het is om dood te gaan. Doodgaan is niet bepaald makkelijk, en dat merk je ook aan Tessa, die nog heel veel moeite heeft met het accepteren van het feit dat ze nog maar een paar maanden te leven heeft. Tessa is boos en wanhopig tegelijkertijd, en dat voel je als lezer ook heel erg goed.
Wat ik jammer vind, is dat die boosheid en wanhoop Tessa soms een beetje een oogkleppenvisie geven: soms denkt ze echt niet na bij hoe de dingen die ze doet de mensen om haar heen beïnvloeden. Ergens snap ik dat wel, want als ik zelf nog maar een korte tijd te leven had zou ik er ook zoveel mogelijk uit willen halen, maar in sommige gevallen kan je echt wel een beetje rekening houden met je medemens, toch? Dat is wel iets waar ik me een beetje aan ergerde. Vooral haar vader had het erg zwaar te verduren, en ik had dan ook erg met hem te doen. Ergens vind ik hem wel de eeuwige optimist en ik snap dat dat ook irritant kan zijn, maar Tessa was af en toe echt verschrikkelijk tegen hem.
Maar tegen het einde zat ik echt met een brok in mijn keel. Dit boek maakte toch wel iets los in me, en – zoals ik al eerder zei – is het een boek wat je echt aan het denken zet. Dankzij dit boek ben ik weer even heel dankbaar voor mijn leven en alle jaren die (als het goed is) nog voor me liggen.
Liefs,
Leave a Reply