Booknuts

Auteur: Victor Dixen
Pagina’s: 400
Genre: Young Adult, Sci-fi
Publicatie: Uitgeverij Q, augustus 2016
IBAN: 9789021403403
Rating:

Zes meisjes
Zes jongens
Zes minuten om elkaar te leren kennen
De eeuwigheid om van elkaar te houden

Ze dromen ervan geschiedenis te schrijven
Zes jongens en zes meisjes bevinden zich in een ruimteschip op weg naar Mars. Overal aan boord hangen camera’s, elke stap die ze zetten wordt gefilmd. De reis is namelijk ook een datingshow, die wereldwijd wordt uitgezonden. Het is de bedoeling dat ze allemaal hun grote liefde vinden, zodat ze op Mars de eerste menselijke kolonie in de ruimte kunnen beginnen.

Zij droomt ervan verliefd te worden
Léonor is een van de uitverkorenen. Ze is een wees en kan niet wachten haar eenzame leven achter te laten. Als haar droom een nachtmerrie wordt, is er alleen geen weg meer terug.

De auteur van Phobos, Victor Dixen, is een van de vele auteurs die dit jaar bij YALFest aanwezig zal zijn. Meer informatie over YALFest vind je in deze post, die al eerder op Booknuts verscheen. Omdat ik graag van iedere auteur die langskomt minimaal één boek gelezen wil hebben, besloot ik Phobos aan te schaffen. Daarbij is het boek nu (tijdelijk) afgeprijsd, zodat het boek nog maar €10,- kost. Toen kon ik hem helemaal niet meer laten liggen!

De setting van het boek sprak me gelijk aan. 12 jongeren, zes meisjes en zes jongens, vertrekken naar de ruimte om een nieuw leven te beginnen op Mars. Onderweg naar Mars moeten zij hun ware weten te vinden, degene met wie ze een gezin willen stichten. De reis naar Mars toe is een datingshow, aangezien zij op de voet gevolgd worden door camera’s. Ik vind deze setting zo interessant, omdat ik hem vrij uniek vindt. Natuurlijk heb ik vaker over ‘dating’-boeken gelezen, zoals De Selectie, maar juist omdat het zich afspeelt in de ruimte vond ik het zo interessant. Daarbij vond ik het fijn dat elke deelnemer iets unieks heeft. Iets wat wellicht niet aan de buitenkant te zien is, maar wat er wel (in) zit.

Je moet je maar zo voorstellen: de deelnemers zijn niet zomaar gekozen. Er is gelet op hun achtergrond, of ze veel familie achter laten, enzovoorts. Je komt er namelijk achter dat de organisatie die dit heeft opgezet een geheim met zich meedraagt. De hoge piefen van de organisatie verschuilen samen een groot geheim. Als lezer kom je hier langzaam maar zeker achter, omdat het boek niet alleen wordt geschreven vanuit de momenten in de ruimte. Er wordt namelijk ook vanuit de aarde geschreven, dus je komt ook te weten hoe de situatie op de aarde is wanneer de jongeren in de ruimte zitten. Deze afwisseling vond ik zeer prettig, omdat het verhaal op deze manier vanuit twee kanten belicht werd. Zo lijkt alles koek en ei in het ruimteschip, maar op aarde blijkt niets minder waar te zijn…

Wanneer er vanuit de ruimte wordt geschreven, wordt er enkel geschreven vanuit het perspectief van Léonor. Op het eerste ogenblik lijkt ze een doodnormaal meisje, maar ook zij draagt een geheim met zich mee. Hierdoor kwam ze soms, naar eigen zeggen, psychopathisch over. Gedurende het boek is ze niet alleen maar een lieve of stoere meid. Nee, je krijgt ook een verschrikkelijke kant van haar te zien. Ik merkte dat ik me stoorde aan de momenten waarop Léonor psychopathisch over kwam. Waarschijnlijk komt dat doordat ik als lezer gewend ben om boeken te lezen met een heldhaftig hoofdpersoon, die bijna geen slechte eigenschappen bezitten. Léonor heeft bewezen dat hoofdpersonen wel degelijk slechte eigenschappen kunnen bezitten. Op het moment dat ik het las vond ik het dus storend, maar achteraf juist erg fijn. Op deze manier kwam ze reëel over, zodat het hele verhaal meer geloofwaardig overkwam.

Phobos heeft mij zeker weten te vermaken! Phobos² heb ik al in huis, en hij staat klaar om gelezen te worden. Door dit boek kan ik trouwens ook niet wachten om de schrijver op YALFest te ontmoeten!

Liefs,