Auteur: Margaretha van Andel
Pagina’s: 327
Genre: Young Adult, Dystopisch
Publicatie: Lemniscaat, februari 2016
Rating:
Het is het jaar 2275. Rheyn B-71 en Levya C-35 hebben hun studies afgerond en staan voor de volgende fase in hun levensplan: het Bezinningsjaar. Hoewel ze worden geacht serieus na te denken over de toekomst, beschouwen ze deze periode als een vakantie. Ze besluiten een illegaal uitstapje te maken naar het reservaat van de raadselachtige grauwers, een sterk op mensen lijkende apensoort.
Daar ontdekken ze dat grauwers in huizen wonen, kleding dragen en een eigen taal spreken. Ze hebben zelfs namen. Als ze de grauwer Aag ontmoeten, is de verwarring compleet en stapelen de vragen zich op. Zijn grauwers wel apen? Is de homo sapiens echt uitgestorven, zoals hen is verteld? En hoeveel leugens staan er eigenlijk in de Wet op de Waarheid?
Het verhaal van Rheyn, Levya en Aag geeft een beklemmend beeld van een toekomst waarin de mens het belangrijkste dreigt te verliezen wat hij bezit. Zijn menselijkheid. (Beschrijving achterkant)
Ik was heel erg benieuwd naar In Transit, een van de weinige dystopische YA boeken van eigen bodem. Het concept vond ik heel interessant klinken, en ik vond de cover ook erg mooi en futuristisch ogen. Nadat ik Margaretha had ontmoet op het YAA event, was ik door haar enthousiaste praatje nog nieuwsgieriger geworden naar dit boek.
Een paar honderd jaar in de toekomst is het menselijk ras geëvolueerd en is de homo aeternus nu het hoogste ras. De homo sapiens zijn achtergebleven in de ontwikkeling en worden nu in dezelfde categorie geschaald als hun evolutionaire voorganger: de aap. Hoewel ik al veel dystopische boeken heb gelezen, ben ik binnen dit genre nog nooit een boek over dit onderwerp tegenkomen. Ik vind het heel verfrissend dat er nog steeds nieuwe soorten verhalen en ideeën op de markt komen, in plaats van weer een nieuwe Hunger Games of Divergent (die ook wel leuk zijn, don’t get me wrong, maar door hun populariteit verschijnen er wel veel soortgelijke boeken).
De schrijfstijl van Margaretha van Andel doet in het begin eigenlijk een beetje kinderachtig aan, maar naar mate ik verder las veranderde mijn mening daarover. Het boek is namelijk geschreven vanuit drie verschillende perspectieven: die van Levya, Rheyn, en Aag. En al die drie personages hebben een heel ander karakter en een andere manier van zichzelf uiten, en dat is ook terug te zien in de schrijfstijl. Het duurde even voordat ik dat doorhad, maar het contrast tussen de personages komt daardoor goed uit de verf. De verhouding tussen de actie, de gebeurtenissen, en de uiteenzetting van deze nieuwe wereld is goed. Bij sommige boeken gebeurt het wel eens dat het soms te langdradig wordt of dat er te veel gebeurt in korte tijd, maar daar had ik bij dit boek geen last van.
Wat ik vooral heel erg goed vind aan dit boek, is dat het een compleet nieuw soort verhaal is binnen dit genre, en je als lezer daarom niet het gevoel krijgt dat je er “weer zo een” aan het lezen bent. Ben je dus – net als ik – gek op dystopische boeken, en ben je toch toe aan iets wat net weer even anders is? Dan is dit een boek voor jou.
Heb jij In Transit al gelezen?
Liefs,
Leave a Reply to Story addict Cancel reply