Booknuts

Auteur: Sarah J. Maas
Pagina’s: 608
Genre: Young Adult, Fantasy
Publicatie: Van Goor (Best of YA), juli 2016
ISBN: 9789000347568
Rating:
 
Feyre heeft de vloek van Amarantha verbroken en is teruggekeerd naar het Lentehof, maar daarvoor moest ze een hoge prijs betalen. De vreselijke dingen die ze heeft gedaan om Tamlin te redden kan niet ze vergeten en ook haar afspraak met Rhysand, Edelheer van het gevreesde Nachthof, heeft ze maar al te goed onthouden. Terwijl Feyre haar weg zoekt door een doolhof van politiek, passie en duizelingwekkende macht, doemt er een veel groter kwaad op. Feyre zou het kunnen tegenhouden, maar alleen als het haar lukt om haar angstaanjagende krachten te beheersen en haar gekwelde ziel te helen. (Beschrijving Bol.com)

Een aantal maanden geleden viel deze dikke beauty bij mij op de deurmat. Ik heb met veel plezier naar Hof van Mist en Woede uitgekeken. Zoals je hier hebt kunnen lezen, heb ik namelijk erg genoten van haar voorganger, Hof van Doorns en Rozen. Het is eigenlijk een schande dat pas nu een recensie ervan op Booknuts verschijnt, maar dat komt om ik hem net pas uit heb gelezen. HUH?! Ja, je leest het goed. En dat heb ik bewust gedaan! Ik heb dit boek heel, heel erg langzaam gelezen. Ik wilde namelijk zo lang mogelijk van dit boek kunnen genieten, iets wat ik nog nooit eerder heb gehad. Hierdoor las ik steeds een aantal hoofdstukken, en ik legde hem weer weg. Dan las ik weer een ander boek tussendoor, en ging ik weer door met lezen in dit boek. Mijn mede-fans van dit boek kunnen dit wellicht niet begrijpen, omdat velen hem binnen één ruk uit hadden. Nee, ik niet. Ik deed er lekker lang over, en rekte het einde zo lang mogelijk uit.

Maar jeetje, dit boek. DIT BOEK. Er zijn al ontelbaar veel positieve reviews over dit boek verschenen, en daar is dit er een van. Ik ben iemand die eigenlijk helemaal niet zo houdt van high-fantasy verhalen. Ik ben iemand die magische wezens en magie wel leuk vindt, maar ik hunker er niet zo naar. Maar toch, toch heeft Sarah J. Maas mij 100% fan gemaakt van dit boek en deze hele serie. Ik kan niet zeggen dat ik Hof van Mist en Woede beter vind dan haar voorganger, omdat Hof van Doorns en Rozen mij versteld heeft doen staan dat ook ík van high-fantasy kan houden.

Al vanaf het eerste moment dat ik Hof van Mist en Woede open sloeg, voelde ik me helemaal thuis in de wereld van Feyre. Ik kon me nog alles herinneren van het eerste deel, omdat dat boek zo’n grote impact op mij had. Ik hoefde dus nergens ‘in te komen’ of ‘aan te wennen’. Nee, ik stapte geheel vrolijk – en zonder enige moeite – de wereld van Feyre in. In Hof van Mist en Woede vinden er veel gebeurtenissen plaats, en ik vond dat dat het boek zo goed maakte. Aan het eind van het boek werden er dingen teruggehaald die in het begin plaatsvonden, waarbij ik zoiets had van: ohja, dat is ook nog in dit verhaal gebeurd! Niet dat ik die dingen vergeten was, maar het verbaasde me dat zo veel gebeurtenissen goed uitgewerkt kunnen worden in één boek. Naja, het is natuurlijk wel een lekkere dikke van meer dan 600 pagina’s!

Het einde van het boek was meer dan fantastisch, waardoor ik sta te springen om het vervolgdeel. Deze komt in mei 2017 uit, dus het is nog even afwachten!

Liefs,