Booknuts

Vorig jaar introduceerden wij de Freaky Friday. Hierbij recenseren wij een boek die niet valt onder de ‘normale’ genre boeken (Young/New Adult) die wij normaal recenseren. Deze keer zal er een nieuw boek besproken worden die geschreven is voor volwassenen, terwijl wij de schrijfster heel goed kennen van haar boeken binnen het Young Adult-genre!

Auteur: Rainbow Rowell
Pagina’s: 384
Genre: Roman
Publicatie: Uitgeverij Q, februari 2017
ISBN: 9789021403861
Rating:

Beth en Jennifer weten dat het niet toegestaan is om hun werkmail te gebruiken voor persoonlijke berichten. Ze proberen zich daaraan te houden, maar ze zijn beste vriendinnen, dus dat lukt niet al te best. Hun mailwisselingen staan vol met persoonlijke verhalen en goede grappen.
Als IT-medewerker Lincoln de mailwisselingen van Beth en Jennifer tegenkomt, moet hij ze eigenlijk een officiële waarschuwing sturen. Maar hun mailtjes zijn zo grappig en zijn baan is zo saai… Hij blijft de berichten van Beth en Jennifer lang meelezen. Wanneer tot hem doordringt dat hij verliefd aan het worden is op Beth, leest hij al zo lang mee dat hij haar eigenlijk niet meer onder ogen durft te komen. Kan hij de situatie nog redden?

Een roman voor volwassenen van Rainbow Rowell, zou dat wat zijn? Ik kende Rainbow natuurlijk van Eleanor & Park, Fangirl en Carry On, maar dat zijn allemaal Young Adult’s. Ik was dus heel erg benieuwd wat ik van een volwassenroman zou vinden. Ik moet zeggen dat beschrijving op de achterflap mij direct aansprak. Het is een soort van Chicklit, maar dan speelt dit verhaal zich af in 1999.

Het boek begint direct bij de e-mails die Beth en Jennifer aan elkaar versturen. Dat zijn de e-mails die Lincoln, een IT-medewerker, leest. Het is zijn job om te controleren wat medewerkers onder elkaar mailen. Je moet je indenken: het is 1999. De werkgevers van toen waren hartstikke sceptisch over het feit dat medewerkers onderling konden mailen. Zouden ze hun werk dan nog wel goed doen? Beth en Jennifer kletsen veel met elkaar, dus Lincoln kwam al snel bij hun gesprekken uit. Hij is begonnen deze te lezen, en hij vond ze verslavend leuk. Zo leuk zelfs, dat hij verliefd wordt op Beth. Hij heeft haar nog nooit gezien, maar hij wordt verliefd op haar schrijfstijl. Op haar bezorgde reacties, op haar humor. Heel erg romantisch! Het verhaal speelt zich dus af in 1999. Wat erg tof was, is dat er veel verwijzingen werden gedaan naar beroemde acteurs, actrices, films en muziek van die tijd. In 1999 was ik vier jaartjes jong, dus ik kan me daar niks van herinneren. Maar ik kan me zeker voorstellen dat je als je wat ouder bent dan ik, dat deze nostalgische verwijzingen je zeker aan zullen spreken. Ik vond het al heel erg tof, laat staan iemand die zich echt in die tijd kan verplaatsen!

Dit boek is volledig geschreven vanuit het perspectief van Lincoln. Dus de gesprekken tussen Beth en Jennifer die de lezer leest, zijn eigenlijk de gesprekken die Lincoln leest. Het boek bestaan niet geheel uit e-mailgesprekken. Het wordt afgewisseld met het echte leven van Lincoln, wat wel is geschreven in ‘gewoon’ boekvorm. Ik vond deze afwisseling zelf heel erg prettig. De e-mailgesprekken en het echte leven sluiten naadloos op elkaar aan. Op een gegeven moment valt Lincoln namelijk ook op bij Beth. Het was humoristisch om te lezen dat wat Lincoln deed (wat beschreven stond in ‘gewoon’ boekvorm), terugkwam in de e-mails van Beth en Jennifer. Ik vond het overigens helemaal niet erg dat er niet geschreven werd vanuit het perspectief van Beth. Ik had zelf helemaal niet de behoefte om meer van haar te weten te komen, want haar e-mails zeiden genoeg.

Lincoln vond ik echt een fantastisch personage. Hij begint eigenlijk als, wat ik zou noemen, een zielig typje. Hij is 28 jaar oud, woont nog bij zijn moeder (wat natuurlijk helemaal geen probleem is), maar hij is na 8 jaar nog steeds niet helemaal over zijn eerste vriendinnetje heen. Maar hij heeft het gevoel dat Beth zijn leven verandert. Beth is namelijk van dezelfde leeftijd, maar heeft een stoere vriend, woont samen en zou graag willen trouwen. Door gesprekken te lezen wat andere mensen van Lincolns leeftijd doen, wordt hij wakker geschud. Ik vond de karakterontwikkeling dus van hem heel erg fijn, en goed geschreven door Rainbow Rowell. Je wordt allereerst meegenomen in het leven van Lincoln, je gaat hem dan een beetje zielig vinden, en dan wil je het liefst in zijn gezicht schreeuwen dat het zo niet door kan gaan. Als hij dan verandert, ben je dol van vreugde.

Of ik merkte dat Klik ook was geschreven door dezelfde schrijfster van Eleanor & Park, Fangirl en Carry On? Ik weet het niet. Aan de ene kant niet, omdat dit meer een luchtig verhaal was over het vinden van liefde op een unieke manier. Deze personages zijn wat serieuzer, en zitten in een hele andere leeftijdsfase dan Young Adults. Al had ik wel het gevoel dat er wat gelijkenissen tussen zaten. Zo zijn Young Adults meestal op zoek naar zichzelf, net zoals Lincoln. Hij is eigenlijk ook nog op zoek naar zich zelf, wat hij nou precies wil in het leven. En er komt liefde in voor! Liefde, met een overdosis aan heerlijk romantische quotes. Grotendeels wordt er in deze roman dus anders geschreven, maar Klik is naar mijn mening net zo goed als haar YA’s.

Liefs,